ذات الصلاصلذات الصَلاصِل: مکانى است که بین مکه و مدینه قرار دارد. [۲]
لوامع صاحبقرانى،ج ۳، ص ۲۸۵.
۱ - تعریف صلاصلصلاصل جمع صلصال به معناى گِل داغ آمیخته با ریگ است که پس از خشک شدن، با راه رفتن بر آن، از آن صدا بر مى‌خیزد. [۴]
مجمع البحرین، واژۀ «صلصل»
الف)بسیارى ذات الصلاصل را به مکانى معیّن در راه مکّه تعریف کرده‌اند. [۹]
إصباح الشیعة، ص ۶۶.
البته امروزه مکانى به این نام بین مکّه و مدینه شناخته شده نیست. [۱۲]
مرآة العقول،ج ۱۵، ص ۲۹۲.
ب)برخى آن را به یکى از مکان هایى که دشمنان خدا در آن جا به عذاب خسف ،گرفتار شده‌اند، تعریف کرده وگفته‌اند: نماز گزاردن در هر زمینى که عذاب خسف در آن جا نازل شده باشد کراهت دارد. [۱۴]
کشف الغطاء،ج ۳، ص ۹۲.
۲ - کاربرد فقهیازذات الصلاصل به مناسبت در باب صلاة نام برده‌اند. ۳ - احکام نماز در ذات الصلاصل۱)نماز گزاردن در ذات الصلاصل مکروه است. [۱۵]
مفتاح الکرامة،ج ۳، ص ۳۷۲.
۲)ظاهر کلام برخى، تعمیم عنوان ذات الصلاصل به هر زمین داراى صدا و کراهت نماز گزاردن در آن جا است. [۱۶]
الألفیة والنفلیة، ص ۱۰۴.
[۱۷]
مفتاح الکرامة،ج ۳، ص ۳۷۲.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۷۰۰ |